Hakenbergwandeling vanuit Beuningen

Hoewel elk seizoen zijn charmes heeft is de lente misschien wel het mooiste jaargetijde om er op uit te gaan. De zon schijnt vandaag, een ideale dag dus voor een mooie wandeling.

Wandelschoenen aan en gaan!

Het startpunt is Streekrestaurant 't Sterrebos in Beuningen, een kerkdorp van de gemeente Losser.

Na de doorgaande weg te zijn overgestoken gaat de route een stukje over de Oude Dijk richting de brug over de Dinkel. Hier rechtsaf over een smal pad langs de slingerende oever van de Dinkel. Hoewel we hier al eerder hebben gewandeld, valt het oog nu pas op een kistje bij het water. Dit blijkt een onderdeel te zijn van het natuurleerpad, een leuke en leerzame wandeling met opdrachtjes voor kinderen. In het kistje ligt een xylofoon met de tekst en notenbalk van het Twents volkslied “Er ligt tussen Dinkel en Regge een land ….”. Wij wandelaars zijn niet echt muzikaal aangelegd en laten dit 'optreden' dus maar aan de kinderen over.

Iets verder ligt over we de Dinkel de Mauritsbrug, een historische plek omdat tijdens de 80-jarige oorlog Prins Maurits met zijn troepen de Dinkel probeerde over te steken. Het kanon bij de brug herinnert hieraan. Op dit idyllische plekje staat ook een rustbankje, maar we zijn nog maar net op pad.

Op de splitsing met de Paandersdijk staat een dikke eeuwenoude eik. In de krant is hier onlangs een artikel aan gewijd: de boom is namelijk het doel van een groepje cliënten van de dichtbij gelegen zorgboerderij die, weer of geen weer, een dagelijkse ommetje maken. Een mooi plekje met een weids uitzicht om even uit te rusten.

Op de Achtermaatsweg staan we even stil bij een weiland en genieten van honderden schapen met heel veel pasgeboren lammetjes die rondspringen. Dit tafereel wordt ook door een boer (misschien de eigenaar?) leunend op een hek in de gaten gehouden.

Aan de rand van natuurgebied de Hakenberg staat de Pipokeet. Een gezellig rustpunt voor koffie, thee, frisdrank of een ijsje. De keet is onbemand en het afrekenen kan via het geldkistje; een kwestie van vertrouwen!

Hakenberg

Hierna volgt een mooi kronkelig pad, omrand met bosanemonen in het natuurgebied Hakenberg. De bosanemonen bloeien dit voorjaar heel weelderig en vormen hier een daar een waar tapijt van duizenden kleine witte sterretjes. Maar nog veel meer wilde bloemen en planten dossen zich in de mooiste kleuren uit. De lente is volop losgebarsten.

Bij wandelnetwerkpaal K96 gaat de route linksaf. Het is echter wel aardig om eerst een stukje rechtdoor te lopen, wat we even doen en zijn dan al snel op het hoogste punt van de Hakenberg. Hier staat een chaletachtige zwarthouten villa die als bouwpakket met de trein vanuit Oostenrijk is aangevoerd en in 1927 in elkaar is gebouwd door textielfabrikant Blijdenstein. Rondom de villa ligt een park in landschapstijl. Een deel ziet er nu helaas wat minder “groen” uit want het is zo te zien pasgeleden omgeploegd. Rechts aan de bosrand kun je vaak een groepje reeën spotten, maar vandaag laten ze zich jammer genoeg niet zien. Het is dan ook midden op de dag; 's morgens vroeg of in de schemer is de kans om ze te zien natuurlijk groter.

Weer terug bij paaltje K96 gaat linksaf de route verder. Hier staat de brem volop in bloei. Ook de wilde sering is een blikvanger en ruikt ook nog eens lekker. Na het passeren van het witte hek is het tijd is voor de meegenomen lunch; wandelen maakt hongerig! Op het rustbankje wordt via ingekraste teksten in de rugleuning met Twentse humor erop gewezen om vooral geen rommel in de natuur achter te laten. Naast het bankje staat een groepje bomen en wanneer je deze goed bekijkt, zie je dat er vier bomen door elkaar zijn gegroeid. Hoewel we vaker op deze plek zijn geweest, was ons dit niet eerder opgevallen: heel grappig. Zo ontdek je tijdens het wandelen toch steeds weer iets nieuws. Twee grote roofvogels zweven een tijdje mooi rond in de strakblauwe lucht. Turend in het luchtruim denken we dat het buizerds zijn, maar het kunnen ook leden zijn van een andere vogelfamilie.

Onderaan de Hakenberg ligt een mooie vijver, met een afwatering. We vervolgen onze weg en komen uit een de linkerkant van het landgoed en lopen weer omhoog. Rechts in het park staat een altijd fotogenieke rode beuk.

Austieberg

Iets verderop lopen we over een paadje tussen twee weilanden met weelderig bloeiende paardebloemen, richting een boerderij; hier loopt het pad langs het erf nog een stukje verder door.
Na een stukje verharde weg, naderen we de Austieberg. Dit is eigenlijk geen berg, maar een heuvel van 55 meter. Een groot aantal altijd nieuwsgierige koeien aan de voet van de “berg” maken het voorjaarsplaatje compleet.

Op de hoek van de Paandersdijk en Schoolweg passeren we een Mariakapel dat je via een klein bruggetje tussen een aantal eiken kunt bereiken. Deze kapel deed mee in de Twentse soap-serie van Jonge Leu en Oale Groond.

Het dorp Beuningen komt in zicht, dat betekent jammer genoeg al weer bijna het einde van de wandeling. Na een stukje door een woonwijk te zijn gelopen en een "rondje om de kerk" zijn we bij het begin/eindpunt aangekomen.

In het zonnetje is het nog even nagenieten op het terras van Streekrestaurant Sterrebos.

Deze wandeling verdient zeker een plekje op je lijst met nog te maken wandelingen. De gevarieerde route over plattelandswegen door het glooiende Twentse Landschap met veel weidse uitzichten is te koop bij de Tourist info in De Lutte en Streekrestaurant 't Sterrebos.